Locatie
Waterlooplein 207, 1011 PG Amsterdam
Over het gebouw
In 1641 hadden de katholieken op deze plek een schuilkerk aan de Jodenbreestraat in het huis dat “Moyses” (Moses) heette. Eind 17e eeuw werden enkele buurpanden gekocht waaronder het huis dat “Aäron” werd genoemd. Ook het huis van Spinoza (hij woonde daar van 1632 tot 1641) werd verworven. Met de nieuwe panden kon de schuilkerk vergroot worden en ontstond de benaming Mozes en Aäronkerk. De oude schuilkerk werd in de jaren 1838-1841 vervangen door het huidige gebouw. De ingang van de schuilkerk was aan de Jodenbreestraat. De entree van het nieuwe (huidige) gebouw kwam aan wat toen nog de Houtgracht heette. Deze gracht werd gedempt in 1882 waardoor het gebouw nu aan het Waterlooplein staat. De formele naam van deze rooms-katholieke kerk is overigens de Sint Antonius van Padua. De kerk is gesloten voor publiek.
Leylijnplek
Op bladzijde 328 van het boek van drs. Sietse van der Tuin (“Fysica van de heiligheid”) staat vermeld dat er in de Mozes en Aäronkerk drie LC’s aanwezig zijn. Die in het midden en op het altaar zijn sterkst. Deze leylijn loopt ook naar het Rembrandthuis en de Portugese Synagoge.
Mijn eigen ervaring met deze leylijnplek
Als je eens in de buurt bent van deze kerk, ga dan eens aan de zuidoostkant staan. Op deze zijde aan het Mr. Visserplein zit in het midden een deur. Daar voelde ik het meest de energie van een leylijn. Neem de tijd om even stil te staan bij deze plek, misschien kun jij hier ook iets ervaren.
