Over de gebouwen
Op het Begijnhof staat een kerkgebouw. Dit is de Engelse Kerk. Het is één van de oudste gebouwen van de stad. Oorspronkelijk was het de kapel van de rooms-katholieke Begijnen die er al sinds de 14e eeuw kerkten. Na de Alteratie in 1578 werd de kerk eigendom van de protestantse overheid en werd de kerk gesloten. In 1607 werd het gebouw toegewezen aan de Engelssprekende protestanten in de stad. En zij gebruiken de kerk tot op de dag van heden.
De katholieken moesten vanaf de Alteratie op zoek naar een ander kerkgebouw. Zij vonden die in één van de huizen op het Begijnhof. In 1665 werden twee huizen samengevoegd tot de huidige Begijnhofkapel, die formeel de HH. Johannes en Ursulakapel heet. In 1671 werden de beide huizen omgevormd tot de huidige kerkruimte, naar een ontwerp van Philip Vingboons. Zoals alle katholieke gebedshuizen van die tijd, was de kapel van de buitenkant niet te herkennen als kerk. De kapel valt onder de Nicolaasparochie en heeft een centrale rol bij de devotie rondom “het mirakel van Amsterdam”.
Zowel de katholieke Begijnhofkapel als de protestantse Engelse Kerk zijn regelmatig open voor publiek. In de middag is de Engelse Kerk meestal wel een paar uur open.
Leylijnplek
Alhoewel beide kerken niet in de literatuur worden beschreven als leylijnplekken, heb ik gemerkt dat zowel de Begijnhofkapel als de Engelse Kerk op een leylijn staat.
Mijn eigen ervaring met deze leylijnplekken
Vaak zijn er veel bezoekers in de kapel. Het rustigst is het in de vroege ochtend op doordeweekse dagen. Als je dan de prachtige Begijnhofkapel binnenkomt, proef je meteen de sfeer van de oudheid van de stad, die teruggaat tot in de middeleeuwen. Devotie en mystiek zijn de eerste dingen waar ik aan denk. De energie van de leylijn is hier goed voelbaar, het meest bij het hoogaltaar.
De Engelse Kerk maakt een bijzondere indruk op mij. Als ik rond het gebouw loop, merk ik duidelijk de energie van de leylijn. Als ik op een bankje aan de voorkant of zijkant ga zitten, is deze nog beter voelbaar. In de kerk zelf merk ik dat de energie sterker is in de toren. Bij het koor, daar waar de tafel van het avondsmaal staat, voel ik het ‘t sterkst.